Τα στεγαστικά δάνεια που απευθύνονται προς τους ιδιώτες, έχουν σκοπό να χρηματοδοτήσουν περιπτώσεις όπως αγορά, ανέγερση, αποπεράτωση, επισκευή και συντήρηση της κύριας ή εξοχικής τους κατοικίας και της επαγγελματικής στέγης. Ο ιδιώτης με τη σειρά του, μπορεί να προβεί σε εκμετάλλευση της περιουσίας που αποκτήθηκε μέσω της χρηματοδότησης είτε για ιδιόχρηση είτε για επένδυση.  Ας δούμε μία ιστορική αναδρομή της στεγαστικής πίστης στη χώρα μας:

• Στις 2 Φεβρουαρίου 1828 μετά από απόφαση του Ιωάννη Καποδίστρια, ιδρύεται η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα η οποία αποτέλεσε το πρώτο ελληνικό πιστωτικό όργανο της χώρας. Επρόκειτο για μια Υποθηκική Τράπεζα η οποία όμως λόγω των ποικίλων χρηματικών αναγκών της Ελλάδας εκείνη την περίοδο, οδήγησε τα κεφάλαια της Τράπεζας σε πολύ σύντομη κατανάλωση από το κράτος αλλά και στο κλείσιμο της, το 1834 επί της βασιλείας του Όθωνα [1].
• Στις 30 Μαρτίου 1841 ο Γεώργιος Σταύρου ιδρύει την Εθνική Τράπεζα με τη συνδρομή του Εϋνάρδου με τη δημοσίευση του νόμου «Περί συστάσεως Εθνικής Τραπέζης» (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αριθ. 6 της 30 Μαρτίου 1841: 59) [1] . Με το κλείσιμο της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας γεννήθηκε η ανάγκη για τη δημιουργία μίας νέας Τράπεζας που θα εξυπηρετήσει τις ανάγκες της χώρας και θα προσφέρει νέες οικονομικές προοπτικές. Έτσι, η Εθνική Τράπεζα συνιστά μία ανώνυμη ιδιωτική εταιρεία που εδρεύει στην Αθήνα και ξεκινά την πορεία της με ένα κεφάλαιο 5.000.000 δραχμών, μοιρασμένο σε 5000 μετοχές των 1.000 δραχμών.
• Με την είσοδο του 20^ου αιώνα η στεγαστική πίστη στην Ελλάδα λαμβάνει διαφορετικές διαστάσεις, καθώς περισσότεροι από 1.000.0000 πρόσφυγες από τα παράλια της Μικράς Ασίας εγκαθίστανται στα αστικά κέντρα καθιστώντας τον εξωτερικό δανεισμό αναγκαίο για τη χώρα μας. Στις αρχές του αιώνα ξεκινά η ανοικοδόμηση στα μεγάλα αστικά κέντρα και ως εκ τούτου, η ανάγκη δανεισμού για ιδιωτικές κατοικίες αλλά και για την κατασκευή δημοσίων έργων.
• Μέχρι το 1924, η Εθνική Τράπεζα εξυπηρετούσε αποκλειστικά τον τομέα στη Στεγαστικής Πίστης στην Ελλάδα, ενώ μέχρι το 1930 το τραπεζικό σύστημα ολοκλήρωσε την πλήρη αναδιάρθρωση του, καθώς την περίοδο αυτή ιδρύθηκε η Εθνική Κτηματική Πίστη (1924), η Τράπεζα της Ελλάδος (1928) και η Αγροτική Τράπεζα (1930). Η Εθνική Κτηματική Πίστη, συγχωνεύεται τελικά με την Εθνική Τράπεζα το 1998 απελευθερώνοντας πλήρως την τραπεζική αγορά.
• Τη δεκαετία 1945 – 1955 η χρηματοδότηση για την κατοικία είναι ελεγχόμενη εξ αιτίας της μη επάρκειας κεφαλαίων του τραπεζικού συστήματος.
• Από το 1963 οι πιστωτικοί περιορισμοί έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν αν και οι έλεγχοι παραμένουν αμετάβλητοι. Μέχρι το 1966 η τραπεζική χρηματοδότηση στη στεγαστική πίστη δε ξεπέρασε το 6% ενώ ένα χρόνο αργότερα, η χρηματοδότηση αποκτά ενεργό και σημαντικό ρόλο στον κλάδο κατασκευής κατοικίας.
• Την διετία 1972 – 1974 σημειώθηκε μία πτωτική τάση της χρηματοδότησης στον τομέα στεγαστικής πίστης, ενώ παράλληλα τα επιτόκια αυξήθηκαν στα πλαίσια των αντιπληθωριστικών μέτρων που λήφθηκαν από την κυβέρνηση.
• Το 1974 όμως, ακολουθείται μία επεκτατική πολιτική στη χορήγηση των στεγαστικών δανείων, η οποία έχει ως αποτέλεσμα μέχρι το 1979 η στεγαστική πίστη ν’ αποτελεί το 16% των ακαθάριστων επενδύσεων όσον αφορά την κατοικία.
• Το 1980 οι χορηγήσεις μέσω στεγαστικού δανείου αυξάνονται έντονα στην κατοικία. Επιπλέον, οι όροι είναι ευνοϊκότεροι σε σύγκριση με παλαιότερα για τους δανειολήπτες, ενώ παράλληλα προσφέρονται χαμηλότερα επιτόκια και αυξάνεται η διάρκεια δανειοδότησης.
• Το 1987 ξεκινά η απελευθέρωση του Τραπεζικού Συστήματος η οποία ολοκληρώνεται το 1993. Η Στεγαστική και η Κτηματική Τράπεζα απορρίφθηκαν το 1998 και μέχρι σήμερα, η Στεγαστική Πίστη εξυπηρετείται από όλες τις εμπορικές τράπεζες ανάμεσα σε μία μεγάλη ποικιλία προϊόντων.
• Από το 1998, παρατηρείται μία ραγδαία άνοδος της στεγαστικής πίστης και μία σημαντική μείωση των επιτοκίων τη διετία 2000 – 2001 με σκοπό να διεκδικήσουν όσο το δυνατό μεγαλύτερο μερίδιο στην τραπεζική αγορά ακόμη και από τις τράπεζες της Ευρωζώνης.
• Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 τα επίπεδα ανάπτυξης ξεπέρασαν το 25% ετησίως. Μέχρι το 2006, η στεγαστική πίστη είναι κατά 2,4 φορές μεγαλύτερη από τη χρηματοδότηση της μεταποίησης, ενώ παράλληλα έχει σημειωθεί εντυπωσιακή πτώση των επιτοκίων. Η οικονομική κρίση από το 2008 στη χώρα μας, είχε ως αποτέλεσμα μία πτωτική τάση στη στεγαστική πίστη. Σήμερα, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κατάστασης της χώρας μας, η τραπεζική αγορά διατηρεί τα επιτόκια σε πολύ χαμηλά επίπεδα ενώ παράλληλα προσφέρει μία μεγαλύτερη ευελιξία στην πιστοληπτική αξιολόγηση των δανειοληπτών.

Ο ελληνικός τραπεζικός τομέας διαθέτει καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια ανασυγκρότησης και ανάκαμψης της οικονομίας. Γι’ αυτούς τους λόγους στον τομέα της στεγαστικής πίστης και όχι μόνο, προσφέρεται μία σειρά από διευκολύνσεις σε ευπαθείς ομάδες αλλά και προς οποιονδήποτε πελάτη που αντιμετωπίζει δυσκολία στην αποπληρωμή της δόσης του. Η αναγκαία ρευστότητα για έξοδο από την κρίση οδήγησε σε ένα θετικό ρυθμό ανάπτυξης και προοπτικής από το 2014.